Szumy uszne (tinnitus auris) to fantomowe wrażenia dźwiękowe występujące w jednym lub w obu uszach przy braku bodźca akustycznego w otoczeniu.
Są one słyszane tylko przez cierpiącą na nie osobę i najczęściej określane jako piski, dzwonienie, szelesty, gwizdy, dudnienie. Obecnie szacuje się, że co piąty Polak może odczuwać szumy uszne, a częstość ich występowania wzrasta wraz z wiekiem.
Szumy uszne mogą być pierwszym lub jednym z głównych objawów różnych procesów chorobowych występujących w obrębie drogi słuchowej lub innych, blisko umiejscowionych strukturach anatomicznych.
O ile szumy uszne nie są same w sobie chorobą, zagrażającą życiu czy zdrowiu pacjenta, to są uciążliwą dolegliwością często niekorzystnie wpływającą na komfort i jakość życia. Są dla cierpiącej na nią osoby bardzo męczące i mogą prowadzić do głębokiej depresji.
Głównymi przyczynami szumów usznych są:
- hałas lub uraz akustyczny
- choroba Meniere’a
- otoskleroza
- uraz mechaniczny głowy lub szyi
- infekcje wirusowe, bakteryjne
- zaburzenia ukrwienia ucha
- wady naczyniowe
- stres
- starzenie się narządu słuchu
- guzy nerwu przedsionkowo – ślimakowego
Leczenie szumów usznych:
- farmakoterapia
- leczenie chirurgiczne
- fizykoterapia
- aparaty słuchowe, maskery
- psychoterapia
W diagnostyce szumów usznych zaleca się wykonanie kompletu badań obejmujących audiometrię tonalną, audiometrię impedancyjną, otoemisje akustyczne i ocenę charakteru szumu usznego.
W zdecydowanej większości przypadków szumom usznym towarzyszy niedosłuch, który nie zawsze jest odczuwalny przez pacjenta.