Przed podjęciem decyzji o wyborze aparatu słuchowego, dostosowanego do rodzaju niedosłuchu oraz potrzeb Pacjenta, konieczne jest zrealizowanie kilku podstawowych punktów diagnostycznych.
Pierwszym z nich jest wywiad medyczny, który ma na celu zabranie jak najwięcej danych dotyczących stanu zdrowia pacjenta. Szczególnie tych dotyczących układu słuchowego (bóle ucha, operacje, wycieki, nadmierne wydzielanie woskowiny, szumy w uszach itd.), ale również pozwalających na określenie potrzeb i oczekiwań w stosunku do aparatu słuchowego. Wszystkie powyższe pozawalają na określenie „profilu słuchowego pacjenta”.
Kolejnym etapem, po poprzedzającym zasadniczą diagnostykę audiologiczną jest przeprowadzenie wnikliwej otoskopii, pozwalającej na ocenę stanu ucha zewnętrznego, od którego pośrednio zależy dobór odpowiedniej wersji aparatu.
Najważniejszym punktem diagnostycznym, prowadzącym w konsekwencji do określenia stopnia i lokalizacji niedosłuchu oraz możliwości protezowania jest przeprowadzenie badań audiometrycznych. Włączając w to audiometrię tonalną, audiometrię słowną, audiometrię impedancją oraz pomiar poziomu dyskomfortowego słyszenia.
Prawidłowo przeprowadzona ocena audiologiczna i odpowiednio zbudowany „profil słuchowy pacjenta” stanowią zasadniczo podstawę do prawidłowego dobrania aparatu słuchowego.
Dobrze dobrany aparat słuchowy to taki, w którym pacjent będzie czuł się komfortowo, a słyszalność będzie najlepsza pod względem zrozumienia mowy oraz naturalności odbieranego dźwięku.