Zgodnie z najbardziej powszechnie przyjętym rozumowaniem słuch, przez człowieka wykorzystywany jest nie tylko do rozpoznawania otoczenia, ale także do odbierania sygnałów ostrzegawczych, lokalizacji przestrzennej i komunikacji w społeczeństwie. Istotne jest nie tylko słyszenie poszczególnych dźwięków i rozpoznawanie ich na tle otoczenia, ale również umiejętności wykorzystania ich do komunikacji werbalnej – do słuchania oraz ich identyfikacji, która w konsekwencji rozwoju prowadzi do nauki mówienia.
Bezsprzecznym dogmatem jest fakt: żeby mówić, trzeba najpierw prawidłowo słyszeć i słuchać. Dlatego poza podstawowymi badaniami audiometrycznymi, pozwalającymi na ocenę stanu narządu słuchu diagnostyka wyższych funkcji drogi słuchowej wymaga również badana audiometrii mowy.
Dobrze przeprowadzone badanie pozwala określić stopień rozumienia mowy z zależności od intensywności (natężenia) dźwięków mowy, wyróżniając odpowiednie parametry dla progów wykrywania mowy (SDT), rozumienia mowy (SRT), rozróżnienia (dyskryminacji) oczy nieprzyjemnego słyszenia (UCL). Pozwala na określenie poziomu rozumienia mowy poprzez wyznaczenie najcichszego zakresu dźwięków, w którym badany słyszy i rozpoznaje konkretne wyrazy.